نسخه قابل چاپ

رقص بلوره

زیبائی های احتمالی ِتصورِاین رقص،راتقدیم میکنم به

دانشمندجوان "ب.ش.ا"وبرادرِدانشمندوبرومندش"س.ش.ا"

که:

"...ورنه

این ستاره بازی حاشا

چیزی بدهکارآفتاب نیست!..."

شب های بهار،اگرآسمان بَرسَر ِمهربودوباهزاران اختردرخشان رُخ مینمودومهتاب ازروی کرَم به تاریکی قیرگون شب رَه می گشود،نزد ِکولیهامیرفتم،چادرنشینان کولی اززن ومرد،دختروپسرگِرد ِآتش ِانبوهی مینشستند،چگورودَف وطنبوروچنگ ونای وعودمیزدندودسته جمعی آوازی رادَم میگرفتندودرمیان ِحلقه‌ی آنهادور ِآتش،"بلوره" "هفت ونه"کرده یعنی به هفت قلم ازحنا وسورمه ووسمه وسرخاب وسفیداب وزَرَک خوراآراسته وبدن به غالیه وبَلَسان ِمصرومُشک تبت خوش بوکرده وسرآویزوگشواره وسلسله وحلقه‌ی بینی وگلوبندوبازوبندودست برنجَن وانگشتروخلخال ِطلای ناب ازخودآویخته مثل ِرقاصه‌ی زیبائی که درجشن ِبزرگ یک آئین باستانی بعدازرقص بایدقربانی شود بی محاباگیسوی حریروارخودرامی افشاندومیرقصیدواندامهای آن پیکرطنازبلندبالاراباحرکات سحرآمیزتکان میدادومیلرزاندومیجنباندوگوئی اقتداروعظمت خدائی راکه قراربودبرایش قربانی شودباکرشمه های زنانه به تمسخرگرفته بود.نه!اویک قربانی معمولی نبود،خدابانوی زیبائی بودکه انگارازکرات ِآسمانی دوروناشناخته ناگهان به روی زمین افتاده بود،شایدهم راهش راگم کرده به اسارت دیوان درآمده برای گرم کردن بساط عیش آنهابه رقص وادارشده بود،خدابانوئی که گوئی بافخرِهرجنبش یاهرلرزش آن اندام نرم ولغزنده وسوسه انگیزفرمانروائی خودرادرسرزمین شب به نمایش گذاشته بود. درحالتی بین خواب وبیداری،مستی وهوشیاری ِحاصل ازلذت ِ نمایش ِآن اتفاق ِاعجاب انگیزوگواراحس میکردم به فرمان انگشت اشاره‌ی اوهمراه همه‌ی موجودات وذرات هستی موجودیت وسرنوشتی مقدریافته ام.تردیدندارم که درآن لحظات نسیم هم ایستاده بودتاازآن همه زیبائی بی بهره نمانده باشد

***

روی برگهای دیگرخیزران کلیک کنیدومطالب زیررا میخوانید

_درلینک کدوتصنیف (مینابه مدرسه میرود)رامیبینید

http://abzarekaremina.blogsky.com

_درلینک خورشیدگل ارغوان رامیبینید

http://kho-r-shid.blogsky.com

_درلینک ماهتاب هشت کتاب را میبینیدرامیبینید

http://maahtab.blogsky.com

_درلینک فیروزه علل خودکشی رامیخوانید

http://firooze.blogsky.com

_درلینک مینیمالنویسی انتخابات رامیخوانید

http://mi-ni-mal-nevisy.blogsky.com