گفتگو

کارمرحوم حسن اسماعیل زاده

کارمحمدفرهانی

گفتگو

سخن چون داروست،اندکش سودمندوزیادش مُهلک است

گفتگوعمری به درازای عمربشردارد.سخن اگرسخن باشدوبین گفتن ونگفتنش تفاوت موجودباشد،اثربخش وچاره سازاست.مگرنه اینکه حکیمی گفته است:

کلمه میتواندنجات بخش باشدوهمومیتواندازریشه بخشکاندوبسوزاند.

ازمیان گفتگوهای مکتوب شایدبتوان گفتگوهای افلاطون راکه به شیوه ی سقراطی تنظیم شده ازبهترین گفتگوهای عمرآدمی به حساب آورد.چراکه باتوجه به صورت ومحتواوکیفیت والای آنهاتاثیرشان برارتقا اندیشه ی بشری واضح وممتازاست.

هدف این یادداشت پیرامون گفتگومیچرخد:

به انگاره ی صاحب این قلم،گفتگواگربخواهدکوششی باشددرجهت فرسودن وکاستن ازضخامت وبلندای دیوارفاصله ها،فرایندی است جهت آشنائی زدائی وایجادبازآشنائی درعرصه های عمومی بدیهی است اگرطرفین ازآغازگاه گفتگوباطرح اصول واحکامی ازخود،راه به دیگری ببندد،سبب میگرددتادیالوگ روشنگرونجات بخش تاحدمونولوگ اسارتبارسقوط کند.

به همین منظورگفتگوبایدویژگیهائی داشته باشدتا مانع آن سقوط خفت بارگردد:

نخست آنکه گفتگویک واکنش اجتماعی درعرصه ی عمومی است که نبایددرحدیک ابتکاریااقدام فردی درقلمروشخصی تنزل یابد.دُیُم اینکه گفتگوبایدکاخ پوشالی تصورات پیشین گفتگوکنندگان راویران کرده وبرآن ویرانه برستونهای محکم قصرباشکوهی بناکند.سیُم اینکه گفتگوبایدبتواندرخسارتمام عیارهرطرف رادربرابردیگری عریان کند.

به هرروی گفتگوبایدبکوشدبی هیچ ملاحظه،واهمه،سانسوروخودسانسوری وتردستی،مچ گیری وپاچه چسبی وآویزان شدن ودورازرموزدلبری وعشوه سازی وجلوه فروشی عرصه ای فراهم کندتادرآن بانوی زیبای حقیقت نقاب ازچهره وتن پوش ازتن برگیردوخودراعریان درمعرض نگاه ناظران بگذارد.

درچنین حالتی است که گفتگومیتواندنگاتیوبدون روتوش،شخصیت،اندیشه،وپرنسیپ یکی رادرمقابل دیگری ودیگران قراردهد.درچنین شرایطی است که چنانچه فرایندگفتگو به تفاهم واشتراک یاتقابل ومخالفت کشیده شود.برای شنوندگان که درحقیقت قاضیان واقعی گفتگوهستند،مجال ارزشمند حق انتخاب رابوجودبیاورد.چراکه اهداف گفتگوجزفرصت سازی درعرصه ی عمومی برای انتخاب وآشکارسازی خویش وبازآشنائی دیگری ورساندن همگان به فهم مشترک ونهایتا شاه بیت غزل فرصت سازی برای انتخاب وجداسازی حقیقت ازشیادی وچاچولبازی نیست.

بااین حساب برای گفتگوهای رایج میتوان انواعی درنظرگرفت:

یکم_گفتگوی دلدادگان:تاریخ مصرف این نوع گفتگوبه کوتاهی شبهای زودگذرعهدخامی وبی خبری عهدشباب است که درآن،این میگویدوآب ازلک ولوچه ی دیگری آویزان میشود.آن میگویدواین یکی ازشادی غش وضعف میرود.

دُیُم_گفتگوی همسران ناراضیست:که درآرزوی مرگ ونیستی یک دیگربه سرمیبرند.همه اش گلایه ونق زدن وسرشارازخشم ونفرت است.گفتگوبرپایه ی ردوانکارمیچرخد.که اگربه طلاق وجدائی منجرنشودفرصت مناسبی ایجادمیکندتاطرفین گفتگوپیوسته چنان چون سوهان سه گوش یکدیگررابسایندوبفرسایندبدرانندوبجاوندتاجائی که نه ازتاک اثری ونه ازتاک نشان ردی باقی بماند.

سیُم_گفتگوی صاحبان قدرت بامردم است:راستش رابخواهی این گفتگونیست.چراکه اگرسوالی ازمردم یانمایندگان آنهاازصاحبان قدرت بشود.جوابش ازپیش روشن است که به قول هدایت بزرگ پدرادبیات نوین ایران به زبان میخی!اینست:میخی میخی ارنمی خی درت مینوم!

چارم_گفتگوی آزادوبی شائبه ی قهوه خانه ایست:که درآن تمام ویژگیهای یک گفتگوی آزادوبی غل وغش رافراهم میکند.

روی برگهای دیگرخیزران کلیک کنیدومطالب آنهاراقضاوت کند

_درلینک دقیقه ی نود(رویدادهای روزانه )رابخوانید

http://one4allall4one.blogsky.com//

_درلینک خورشید(عکسی)راببینید

http://kho-r-shid-blogsky.com

_درلینک ماهتاب(عکسی)راببینید

http://maahtab.blogsky.com//

_درلینک فیروزه (دولت ودوات)رابخوانید

http://firooze.blogsky.com

_درلینک مینیمالنویسی(سیاست )رابخوانید

http://mi-ni-mal-nevisy.blogsky.com