هزارتو...

Your image is loading...

هزارتو...

که داندکه بلبل چه گویدهمی
به زیرِگل اندر،چه مویدهمی؟
نگه کن سحرگاه تابشنوی
زبلبل سخن گفتن پهلوی
(حکیم فردوسی طوسی)

دربخش ِناپیداوغیرقابل ِدسترس ِوجودم درکتاب ِسِحرآمیزی که

محتوایش ازاعماقِ ِاعمالِ ِنسلهای گذشته گران باراست نقشه ایست

که مراگهگاه به موزه‌ای هدایت میکند،باساختاری پیچیده ترازهزارتوی"دادالوس"مرکب ازدالان‌ها،دهلیزها،پستوها،حجره‌ها،چاه‌ها،دخمه‌ها،گورها،کاه‌ریزها، مغاک‌ها،کوچه‌هاوپسکوچه‌های ِدل به تنهائی ِسکوت داده که درآنها دَیاری پَرنمی‌زندمامن شادی‌هاوخنده‌ها،بغض‌هاوگریه‌هاورازهای سربه مُهرِمن،درخم ِواپسین دالانش حُجره ایست،حاصل رنج ِیادگیری وظرافت و لطافت اندیشه‌های بی‌گناه ِجوانی،ازچهارپله که پائین بروی درکف پنج ضلعیش حوضچه ایست مدوربا فواره،محاط به سَکوئی هم سطح ِاولین پله ازبالاباشش طاق نمابه دور،درعمق سَکواما،تندیس شش الهه به هرطاق‌نما،دیواره می‌رودتاسقف ِگنبدی،که دریچه‌اش بازمی‌شودبه آسمان ِ آبی،من ایستاده‌ام به فرش ونظر می‌کنم به عَرش،الهه‌های سکوت،انزوا، تفکر،حزن،شرم واحساسات ایستاده‌انددرمقابلم،من اینجابدون ترس و هراس گوش دل می‌سپارم به زمزمه‌ی رودِ اندیشه هاوپچپچه‌های چشمه‌ های جوشان ِذهنم که بربستری ازیاقوت وزمردوفیروزه نرمک نرمک خویشتن می‌کشند به سینه‌ی فراخ دشتهای گشاده دست ِآرزوهای بی انتها،اینجا تنها گریزگاه باقی مانده ازآن شهرِسوخته ونفرین شده‌ای است که درعام الحُزن،پتیارگان،دیوان وشیاطین ِامپراطوری دروغ وریاوتزویردارندخاکش به توبره می‌کشند.بی‌هوده نیست که الهه‌ی رنج دربان ِاین هزارتومراپیوسته به خود می‌خواندتاسنگ صبورم باشددرتحمل تنهائی

وتاریکی بی‌انتهای این شبهای یخ زده ی دلیرکش ِظلمانی!

***

روی برگهای دیگرخیزران کلیک کنیدومطالب آنهاراقضاوت کنید

_درلینک کدو(هدیه ی کشاورزان یالقوزآبادبه میناومحمود) راببینید

http://abzarekaremina.blogsky.com

_درلینک خورشید(عکسی)راببینید

http://kho-r-shid-blogsky.com

_درلینک ماهتاب(عکسی)راببینید

http//maahtab.blogsky.com

_درلینک فیروزه (ترس!)رابخوانید

http://firooze.blogsky.com

_درلینک مینیمالنویسی(برای امپراطوری دروغ وکلاشی)رابخوانید